tapaq

Mira otros diccionarios:

• hülqum — is. <ər.> anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı. Boğazının nazik dərisini az qala deşib çıxan hülqumu tez tez enib qalxdı. İ. Məlikzadə. // Ümumiyyətlə,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• həyət — is. <ər.> 1. Adətən evin qabağında ətrafı hasar və ya başqa binaların divarları ilə əhatə olunmuş sahə. <Gülsüm> qapını ahəstə açıb çıxdı həyətə və sinəsini sərin hava ilə doldurub boşaltdı. Ə. H.. Hər evin həyətində nar və gilənar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kamil — sif. <ər.> 1. Nöqsansız, qüsursuz, bitkin, tam, mükəmməl. Kamil əsər. – Cəmali batinim kamildi, yox bir zərrə nöqsanı; Nə qəm, ey mahi bimehrim, gər olsa surətim naqis. S. Ə. Ş.. Olum sadağası bu gözəllərin; Mərifətdə kamil, kamalda dərin.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• möhlət — is. <ər.> 1. Vaxt vermə; bir işin görülməsi, yaxud vəd olunan bir şeyin yerinə yetirilməsi üçün verilən vaxt, müddət; icazəli vaxt. <Mahmud bəy:> Əşi, möhlət nədir, iş işdən keçib; Səlim bəy kişidir, möhkəm and içib. S. Rüst.. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti